Είτε διαβάσει κανείς τη New York Times, τη Frankfurter Allgemeine Zeitung ή το Limelight Magazine, είναι δύσκολο να βρει κριτική για τον Sergio Tiempo που να μην εξάρει την αξεπέραστη δεξιοτεχνία του. Ωστόσο, η τεχνική του μαεστρία σχεδόν περνάει σε δεύτερη μοίρα μπροστά στην ατομικότητα των ερμηνειών του και το βάθος της κατανόησης και εμβάθυνσης στο ρεπερτόριο που παρουσιάζει, από τον Brahms και τον Villa-Lobos, μέχρι τον Beethoven και τον Ginastera. Χρησιμοποιώντας όλο το εύρος εκφραστικών μέσων που διαθέτει, από έναν “ήχο [τόσο δυνατό] που νόμιζες πως το πιάνο ήταν ενισχυμένο” (Philadelphia Explorer), μέχρι ένα “αισθαντικό pianissimo” (Berliner Morgenpost) και “ψιθυριστές φράσεις” (New York Classical Review), άλλοτε “κρουστικό” και άλλοτε “σπινθηροβόλο και κρυστάλλινο” (Frankfurter Rundschau), ο Tiempo αποκαλύπτει στον ακροατή την οπτική του για ένα έργο. Τολμηρός και ταυτόχρονα λεπτεπίλεπτος, με το παίξιμό του αποκαλύπτει τις ιδέες του συνθέτη όπως τις αντιλαμβάνεται ο ίδιος. Αν οι επιλογές του φαίνονται τολμηρές, αυτό είναι ένα ρίσκο που αποδεικνύεται επιτυχημένο. Οι ερμηνείες του Tiempo ξεχωρίζουν για το σκηνικό του χάρισμα και το εκρηκτικό αποτέλεσμα.
Μια καριέρα που ξεκίνησε πριν από περισσότερα από 35 χρόνια, όταν ο Tiempo έκανε το επαγγελματικό του ντεμπούτο στο Concertgebouw του Άμστερνταμ σε ηλικία 14 ετών, τον έχει δει να συνεργάζεται με ορχήστρες, όπως η New York Philharmonic, η Boston Symphony, η LA Philharmonic, η Philadelphia Orchestra, η Orchestre Symphonique de Montréal, η Orquestra Sinfônica do Estado de São Paulo και η Berliner Philharmoniker, μόνο τα τελευταία πέντε χρόνια.
Γεννημένος στο Καράκας της Βενεζουέλας, ο Tiempo ξεκίνησε τις σπουδές πιάνου με τη μητέρα του, Lyl Tiempo. Αποτίει φόρο τιμής σε αυτήν και σε κάποιες από τις στενότερες μουσικές σχέσεις και επιρροές του στο νέο του άλμπουμ ‘Hommage’ (Σεπτέμβριος 2023, Avanti). Ανάμεσα σε αυτούς είναι η αδερφή του και τακτική συνεργάτις του Karin Lechner, με την οποία ηχογράφησαν το Tango Rhapsody για δύο πιάνα και ορχήστρα, γραμμένο από τον Αργεντίνο συνθέτη Federico Jusid για το δίδυμο και το RSI Lugano· η Martha Argerich και ο Nelson Freire, οι οποίοι μπήκαν στη ζωή του ως οικογενειακοί φίλοι πολύ πριν γίνουν δάσκαλοι και συνοδοιπόροι του· ο Alan Weiss, διαχρονικός φίλος και ένας από τους πρώτους του δασκάλους· και ο Mischa Maisky, ο οποίος, εκτός από την αδερφή του Karin, υπήρξε ο πρώτος του συνεργάτης στη μουσική δωματίου και με τον οποίο ηχογράφησε αρκετούς δίσκους
για τη Deutsche Grammophon. Άλλες ηχογραφήσεις του περιλαμβάνουν το Pictures at an Exhibition του Mussorgsky, το Gaspard de la Nuit του Ravel και τρία Nocturnes του Chopin για το ‘Martha Argerich Presents’ στην EMI, καθώς και το άλμπουμ του ‘Legacy,’ που κυκλοφόρησε από την Avanti τον Ιανουάριο του 2018.
Το πλούσιο αυτό περιβάλλον από μουσικές προσωπικότητες, με κίνητρο την γεμάτη κατανόηση γενναιοδωρία όσο και την αδιάλλακτη καλλιτεχνική απαίτηση, επηρέασε τον Tiempo περισσότερο από οτιδήποτε άλλο, καθώς συνέχισε τις σπουδές του στο Fondazione per il Pianoforte στην Κόμο της Ιταλίας, όπου συνεργάστηκε με τους Dimitri Bashkirov, Fou Ts’ong, Murray Perahia και Dietrich Fischer-Dieskau. Έχει συνεργαστεί με μαέστρους όπως οι Claudio Abbado, Marin Alsop, Myung Whun Chung, Sir Mark Elder, Christoph Eschenbach, Thierry Fischer, Emmanuel Krivine, Ken-David Masur, Ludovic Morlot, Yannick Nézet-Séguin, Alondra de la Parra, Rafael Payare, Alexander Prior, Leonard Slatkin, Michael Tilson Thomas, Xian Zhang, και, ίσως περισσότερο από όλους, με τον συμπατριώτη και φίλο του Gustavo Dudamel.
Με τον Dudamel, οι αξιοσημείωτες εμφανίσεις περιλαμβάνουν την παγκόσμια πρεμιέρα του νέου κοντσέρτου για πιάνο του Esteban Benzecry Universos Infinitos με τη Los Angeles Philharmonic, ακολουθούμενη από εκτελέσεις του έργου στο Lincoln Center με τη New York Philharmonic. Ανάμεσα στις πολλές κοινές τους ερμηνείες του Piano Concerto No. 1 του Ginastera, ήταν και το ντεμπούτο του Tiempo με τη Berliner Philharmoniker. Ιδιαίτερες σχέσεις συνδέουν τον Tiempo ειδικά με τη L.A. Philharmonic και την Queensland Symphony Orchestra, όπου υπήρξε Artist in Residence το 2018.
Το ρεπερτόριο ορχήστρας σε πρόσφατες σεζόν περιλαμβάνει επίσης το Triple Concerto του Beethoven (L.A.), το πρώτο κοντσέρτο του Chopin (L.A., Philadelphia), το κοντσέρτο του Grieg (Royal Philharmonic Orchestra, Orquesta Sinfónica de RTVE Μαδρίτης, Queensland), το πρώτο κοντσέρτο του Prokofiev (LA), το κοντσέρτο του Ravel (Taiwan National Symphony, Boston), το τρίτο κοντσέρτο του Rachmaninov (Μπουένος Άιρες, Φρανκφούρτη, Λίβερπουλ, Στάβανγκερ, Αγία Πετρούπολη), τις Paganini Variations του Rachmaninov (Frankfurt) και το πρώτο κοντσέρτο του Tchaikovsky (L.A., Σάο Πάολο, Queensland).
Ως πιανίστας, έχει εμφανιστεί στο Queen Elizabeth Hall στο International Piano Series του Λονδίνου, στο Konzerthaus Wien, στο Wigmore Hall, στην Berliner Philharmonie και στο Edinburgh International Festival, στο Klavier Festival Ruhr, στο George Enescu Festival, στα Martha Argerich Festivals στο Λουγκάνο και στην Elbphilharmonie του Αμβούργου, στο Oslo Chamber Music Festival, στο Warsaw Chopin Festival, στα Brussels Chopin Days, στα Music Days της Λισαβόνας και σε περιοδείες ρεσιτάλ σε Κίνα, Κορέα, Ιταλία, Βόρεια και Νότια Αμερική.
